پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

چند وقتی است که موضوع آمار و ارقام مهاجرت پرستاران بدلیل کثرت وقوع در فضای مجازی نگرانی‌هایی را ایجاد کرده، موضوعی که سال‌هاست مورد بحث قرار گرفته و کارشناسان و مسئولان در این زمینه هشدار داده‌اند. هرچند بر اسـاس گزارش سـازمان بهداشـت جهانی،۳.۲ میلیون نفر از پرسـتاران شـاغل در ۸۶ کشـور دنیا، مهاجر بوده و سـهم نیروی انسـانی متخصص خارجی در نظام سـلامت انگلیـس،۱۲ درصـد، در آمریـکا ۱۷ درصـد و در مجمـوع کشـور‌های عضـو اتحادیـه اروپـا ۱۱ درصـد گـزارش شـده است. اما در ایران با مهاجرت‌های انبوه در سال‌های اخیر روبرو شده (مهاجرت حدود ده هزار پرستار/ سالانه حدود ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ پرستار مهاجر از کشور داریم) و مباحث معیشتی، امنیت شغلی، امید به آینده، وضعیت خانوادگی، مسائل شخصی و نگرش‌های افراد از جمله عوامل مؤثر در مهاجرت کادر درمان خصوصا پرستاران است.

باید پرسید بعد از ۷ سال از ایجاد این معاونت کدام یک از مطالبات جامعه پرستاری تحقق پیدا کرده است؟ این حد از انفعال نشان می دهد که ایجاد معاونت پرستاری تنها یک نمایش برای دلخوش کردن پرستاران کشور بوده است.در حالی که معاونت پرستاری وزارت بهداشت باید پرچمدار پرستاری باشد و در کنار نظام پرستاری از حقوق پرستاران دفاع کند اما در این روزهای سخت که پرستاران بیش از پیش نیاز به روحیه بالا برای ادامه این راه مشکل در مبارزه با کرونا دارند معاونت پرستاری وزارت بهداشت در حمایت از پرستاران تنها به سه مصوبه اکتفا کرده که یکی از مصوبات یعنی درخواست میان وعده برای پرستاران، خشم جامعه پرستاری را برانگیخته است که چرا تا این حد خواسته های پرستاری را تنزل داده اند.